Tattoo geschiedenis

Tatoeages waren een praktijk Euraziatische in tijden neolithicum, zelfs in sommigen mummies met een ouderdom tot 6.000 jaar.

Het woord tatoeage komt van het Engelse woord "tattoo", dat op zijn beurt weer van de term komt samoa "Tátau", wat betekent twee keer markeren of slaan (de laatste verwijst naar de traditionele methode om ontwerpen of sjablonen toe te passen). Zeelieden die door de Stille Oceaan reisden, kwamen de Samoanen tegen, en degenen die gefascineerd waren door hun tatoeages, vertaalden het woord 'tatau' ten onrechte als tatoeage. In het Japans is het woord dat wordt gebruikt voor traditionele ontwerpen of ontwerpen die op traditionele wijze worden toegepast "irezumi" (inktinvoeging), terwijl "tatoeage" wordt gebruikt voor ontwerpen van niet-Japanse oorsprong.

In het Spaans kunnen tattoo-enthousiasten naar tatoeages verwijzen als Tatoeages, of de Castiliaanse term van «Tatu», hoewel geen van deze twee termen nog is opgenomen in de Dictionary of the Royal Spanish Academy.

In 1991 werd een neolithische mummie gevonden in een gletsjer: de hele rug van de mummie werd getatoeëerd. Uit deze ontdekking kan worden gezegd dat de tatoeage zo oud is als de man zelf. Niet alle culturen die tatoeages gebruikten, hebben dit echter voor hetzelfde doel gedaan. Vervolgens maken we een lijst met de meest prominente tattoo-culturen en -gebruiken. We zullen proberen zoveel mogelijk chronologische lineariteit te behouden.

Polynesië: Blijkbaar heeft deze regio van de wereld de langste tattoo-traditie. De verschillende stammen van Polynesië gebruikten tatoeages als lichaamsversiering zonder hun sterke gemeenschappelijke betekenis te verliezen. De tatoeage begon op zeer jonge leeftijd en duurde tot er geen maagdelijk lichaamsdeel van de pigmenten meer was. Afgezien van zijn esthetische betekenis, verleende de tatoeage hiërarchie en koesterde het gemeenschappelijk respect voor degenen die ze op hun huid droegen: hoe meer getatoeëerd iemand was, hoe meer respect aan hem te danken was. In het bijzonder gebruikten de Maori de tatoeage voor de strijd. De tekeningen op hun huid droegen bij aan hun beroemde strategie om hun vijanden bang te maken.

Egypte: in dit geval waren het vooral vrouwen die tatoeages kregen. Hij gaf de tatoeage beschermende en magische functies. Het bovennatuurlijke karakter van de tatoeage was niet uniek voor Egypte: veel culturen gaven deze kracht aan tatoeages.

Amerika: In Noord-Amerika gebruikten inheemse mensen tatoeages als onderdeel van het ritueel van doorgang. Toen een persoon overging van puberteit naar volwassenheid, werden ze getatoeëerd om hun ziel te beschermen. Dit was echter niet het enige rituele gebruik van tatoeages in deze regio van de wereld. In Midden-Amerika gebruikten de stammen tatoeages als herdenking van degenen die in de strijd waren gesneuveld en als een vorm van aanbidding van de goden.

Oosten: ongeveer in de XNUMXe eeuw voor Christus bereikte de tatoeage Japan. Vanaf zijn invoeging in de Japanse cultuur werd de tatoeage gebruikt door steeds machtiger sectoren totdat hij in de XNUMXe eeuw door een keizer werd gebruikt als een lichaamsversiering. We wijzen op het esthetische gebruik ervan, omdat er in Japan de gewoonte was om de tatoeage te gebruiken om criminelen te markeren. Dit merk was bedoeld om mensen die de wet ongehoorzaam waren, mensen hun hele leven en overal verwerpelijk te maken als gevolg van het met zich meedragen van het merk van schaamte. Suikoden is een Chinese roman die in de XNUMXe eeuw in het Japans werd vertaald. Dit boek hernieuwde interesse in de tatoeage door er een populaire vorm van decoratie en verzamelen van te maken.

En Japan een van de belangrijkste tatoeage-tradities ter wereld is gevormd. In 1842 besloot keizer Matsuhito echter de praktijk van het tatoeëren te verbieden. Dit gebeurde omdat het land geïnteresseerd was in openstelling voor de wereldmarkt en geen beeld van barbarij aan de wereld wilde geven.

West: de tatoeage bereikte over zee het westen. De expedities van kapitein James Cook naar de Polynesische eilanden waren het startpunt van de tatoeage naar het Westen. Tijdens deze expedities hadden de matrozen contact met de inheemse Maori en met andere stammen die hen de kunst van het tatoeëren 'leerden'. Bij hun terugkeer openden de matrozen hun eigen tattoo-studio's en maakten ze deze discipline populair onder de populaire sectoren. In 1870 werd in New York wat blijkbaar de eerste tattoo-studio was, geopend.

Tijdens de burgeroorlog kende de kunst van het tatoeëren een grote groei en popularisering. Fellows, Hildebrandt en O'Reilly, de uitvinder van de tattoo-machine, hadden de leiding om van tatoeage een beroep te maken.

De tatoeage was echter niet helemaal vrij van zijn onmenselijke traditie. Tijdens nazi-Duitsland (als bekendste voorbeeld hoewel het niet de enige is) werd de tatoeage gebruikt om de gevangenen van de concentratiekampen te markeren.

In de afgelopen jaren is de tatoeage geleidelijk door de samenleving opgenomen en vandaag vervult het puur esthetische functies en maakt het geen onderscheid tussen sociale sectoren. Hoewel de tatoeage in sommige sferen van de samenleving niet wordt geaccepteerd, doorbreekt het vooroordelen en trekt het zijn lijnen op de lichamen van mensen over de hele planeet.

bron: wikipedia