Zaten geçen gün adını verdim Poeta Querol Caddesi ile sokak gibi daha lüks mağazalar Valencia'dan. Yürüyüş için, alışverişe çıkmak ya da hayranlık uyandırmak için mükemmeldir. Dos Aguas Marki Sarayı (fotoğrafta) bölgedeki tarihi yapıların sayısını unutmadan hem içeride hem dışarıda.
Öğleden sonra, güneş batmaya başladığında gezinmenizi ve Louis Vuitton mağazasının köşesinde sağa dönmenizi tavsiye ederim. Üniversite Meydanı'nda bir süre oturya da sevecen ve açıkça onu çağırdığım gibi; "Mavi ağaçların karesi." Kendinize nedenini sorun.
Tamam, işe koyulalım. İspanya Bankası'ndan Calle de la Paz'a yürüyecektim ve sonunda BBVA'nın köşesindeki caddeye girdiğimiz Plaza de la Reina'nın çevresinde yürüyüşe çıkacaktım. Bir tarafta dükkanlar, diğer tarafta en lüksü sağ tarafta olmasına rağmen sol tarafta sadece Saray ve Mont Blanc.
Bulduğumuz ilk şey Ermenegildo Zegna. Genelde boş ve bazı çok başarılı bağlarla. Yeni bir silahı olan bir gangster gibi hissettiğiniz siyah markanın ince çizgili, kötü, tipik ambalajı. 10 metrede bulacaksınız Lladro son derece modern ve avangart porselen figürleriyle (elbette hepsi ironik). Tipik hatıra Valensiya'dan ve turistler için mıknatıs. Figürlerinden nefret ediyorum ama zevkler için ... bilirsin.
Sonra şehirde beni daha zarif kılan dükkanlardan biri var. Bravo ayakkabı mağazası, bulunduğu konumdan yararlanarak lüks ayakkabılar satması bekleniyor. Yardım edemem ama kapıdan içeri girdiğimde ve Geox ve benzeri sapkınlıkları gördüğümde gülüyorum. Evet, hiç şüphesiz gördüğüm en lüks ayakkabı mağazası, Carrefour ayakkabı bölümü ile birlikte (Carrefour'da bir ayakkabı bölümü var, değil mi?).
Daha sonra ve köşede dükkan var Loewe, onun ile dev bir çantalı harika vitrin. Loewe çantalarını ve aksesuarlarını seviyorum. Ve son zamanlarda siyah ve altın tonlarındaki motosiklet kaskı oldukça beklemede. Muhteşem.
Köşede belirir Louis Vuitton. Çok büyük değil ama şu anda sahip olmadıkları hiçbir şeyi sipariş etmedim ve bak, nadir şeyler sipariş ettim. İnsanlar, neredeyse bütün gün boyunca içerisi boş olan vitrinin içine girme eğilimindedir. Mağaza asistanlarının muamelesi mükemmeldir, Loewe'de olabileceği gibi rutubete düşmeden ve düşük akış nedeniyle mağazada çalışan insan sayısına şaşırıyorum. Louis Vuitton'dan Damier Graphite serisine ek olarak, bağlarçok güzel ve zarif. Kişi her zaman krizde kalabilir.
Poeta Querol'den bir an için Calle de Salvá boyunca sağa saparsak, Hermes, bölgedeki en iyi mağazalardan biri. Ve önünde daha önce bahsettiğim mavi ağaçların karesi var. Louis Vuitton mağazasından daha büyük ve aynı zamanda çok fazla şeye sahipler. Fransız firmasından inanılmaz deri ürünler, özellikle de kemerler. Ve eğer bağlar Louis Vuittonlar güzel, bunlar da harika.
Hermès'in önünde ismini hatırlamadığım, kimlerin ilgisini çekebileceğini düşündüğüm bir kadın giyim mağazası var. Sokağıma dönüyoruz, eczaneyi geçiyoruz ve varıyoruz Samsonite Siyah. Yandaki Louis Vuitton ile, gerçek şu ki, biraz kararıyor ve neredeyse tüm ilgi odağını yitiriyor. Zarif ve çok daha ölçülü bir tarz.
Bir sonraki köşede bulacaksın Bulgari, büyük bir mağaza ile. Saatler, mücevherler ve çantalar yıldız ürünleridir. Çok çekici vitrinler ve markaya yakışır bir muamele. 125. yıl dönümü çanta koleksiyonu bana benziyor muhteşem.
Önde, daha çok Loewe, ama çalışıyor. Burada cadde adını değiştirir ve Marqués de Dos Aguas olur. Yani yürümeye devam edersek gideceğiz Arıtma Garciaveya «la Puri». Temel bilgiler için her zaman ilginç bir seçenek. Devam ediyoruz ve varıyoruz… Intermon? Evet, Intermon Oxfam… onu geçiyoruz ve öyle görünüyor ki Roberto Verino. PG'ye benzer, ancak benim açımdan daha klasik.
Sokağın sonuna ulaşmak belirir Bodega de la Paz. Mekan dekorasyonu, sandalyeleri, masaları ve hatta garsonları nedeniyle biraz korkutucu olsa da, nispeten iyi yiyorsunuz. aşırı yüklenmiş. İyi iberico ve yediğim son düzgün sığır filetosu turnuvası.
Cadde, cömert oranlarda ve çok az kullanılmış bir mağazayla biter. Hugo Patron. Her şeyden çok Boss Orange. Yaptığı muhteşem satışları şaşırtın. Tam tersi, Calle de la Paz'da bulacaksın Carolina Herrera, bazı iğrenç, kolayca tanınabilir kırmızı tentelerle. CH gömlekleri beni rahatsız etmese de, beni de büyülemiyor, mağazalarını küçümsediğimi itiraf etmeliyim. Öyle mobilyalarla dolu ki, kıyafet yerine kitaplık alacaksın gibi görünüyor. Özel mansiyon, kaygan saçları ve arması olan çalışanlardan birini, mutlak ve tamamen yetersizlik. Son incisi, beyaz olanı ararken bana gri bir gömlek ikram etmekti, çünkü ona göre "onlar benzer tonlar."
Sokağımdan aşağıya inip La Paz'a gelince sola Kraliçe Meydanı ve orada birkaç tur atın.