Historia tatuażu

Tatuaże były praktyką eurazjatycki w czasach neolityczny, będąc nawet w niektórych mumie ze starożytnością sięgającą 6.000 lat.

Słowo tatuaż pochodzi od angielskiego słowa „tatuaż”, które z kolei pochodzi od tego terminu samoano „Tátau”, co oznacza dwukrotne zaznaczenie lub uderzenie (to ostatnie odnosi się do tradycyjnej metody stosowania wzorów lub szablonów). Żeglarze podróżujący po Pacyfiku napotkali Samoańczyków, a ci, którzy byli zafascynowani ich tatuażami, błędnie przetłumaczyli słowo „tatau” jako tatuaż. W języku japońskim słowo używane w odniesieniu do tradycyjnych wzorów lub projektów, które są stosowane tradycyjnymi metodami, to „irezumi” (wstawianie tuszem), natomiast „tatuaż” jest używane w przypadku wzorów nie-japońskich.

W Hiszpanii miłośnicy tatuażu mogą odnosić się do tatuaży jako Tatuażelub kastylijski termin „Tatu”, chociaż żaden z tych dwóch terminów nadal nie znajduje się w słowniku Królewskiej Akademii Hiszpańskiej.

W 1991 roku wewnątrz lodowca znaleziono neolityczną mumię: mumia miała wytatuowany cały tył. Z tego odkrycia można powiedzieć, że tatuaż jest tak stary jak sam mężczyzna. Jednak nie wszystkie kultury, które stosowały tatuaże, robiły to w tym samym celu. Następnie sporządzimy listę najbardziej znanych kultur i zastosowań tatuażu. Postaramy się w miarę możliwości zachować chronologiczną liniowość.

Polinezja: Podobno ten region świata ma najdłuższą tradycję tatuażu. Różne plemiona Polinezji używały tatuaży jako ozdoby ciała, nie tracąc przy tym silnego poczucia wspólnoty. Tatuaż rozpoczął się w bardzo młodym wieku i trwał do momentu, gdy nie będzie już dziewiczego ciała pigmentów. Poza sensem estetycznym tatuaż nadawał hierarchię i wzmacniał szacunek społeczny tym, którzy nosili go na skórze: im bardziej ktoś był wytatuowany, tym więcej należało mu szacunku. W szczególności Maorysi używali tatuażu do walki. Rysunki na ich skórze przyczyniły się do ich słynnej strategii straszenia wrogów.

Egipt: w tym przypadku tatuaże wykonywały głównie kobiety. Nadał tatuażowi funkcje ochronne i magiczne. Nadprzyrodzony charakter tatuażu nie był wyjątkowy w Egipcie: wiele kultur nadało tę moc tatuażom.

Ameryka: W Ameryce Północnej rdzenni mieszkańcy używali tatuaży jako części rytuału przejścia. Kiedy ktoś przeszedł z okresu dojrzewania do dorosłości, był tatuowany, aby chronić duszę. Nie było to jednak jedyne rytualne użycie tatuaży w tym regionie świata. W Ameryce Środkowej tatuaże były używane przez plemiona do upamiętnienia poległych w bitwie i jako forma kultu bogów.

Wschód: około X wieku pne tatuaż dotarł do Japonii. Od momentu wprowadzenia go do kultury japońskiej tatuaż był używany przez coraz potężniejsze sektory, aż do momentu, gdy w V wieku został użyty przez cesarza jako ozdoba ciała. Zwracamy uwagę na jego estetyczne zastosowanie, ponieważ w Japonii istniał zwyczaj używania tatuażu do oznaczania przestępców. Znak ten miał na celu uczynienie ludzi, którzy nie przestrzegali prawa, godnymi odrzucenia przez całe życie i wszędzie, w wyniku noszenia na sobie piętna wstydu. Suikoden to chińska powieść przetłumaczona na język japoński w XVII wieku. Ta książka odnowiła zainteresowanie tatuażem, czyniąc go popularną formą dekoracji i kolekcjonowania.

En Japonia ukształtowała się jedna z najważniejszych tradycji tatuażu na świecie. Jednak w 1842 roku cesarz Matsuhito podjął decyzję o zakazie wykonywania tatuaży. Stało się tak, ponieważ kraj był zainteresowany otwarciem się na światowy rynek i nie chciał dać światu obrazu barbarzyństwa.

Zachód: tatuaż dotarł na Zachód drogą morską. Punktem wyjścia tatuażu na Zachód były wyprawy kapitana Jamesa Cooka na wyspy polinezyjskie. Podczas tych wypraw żeglarze mieli kontakt z rdzennymi Maorysami i innymi plemionami, które „nauczyły” ich sztuki tatuowania. Po powrocie żeglarze otworzyli własne studia tatuażu i spopularyzowali tę dyscyplinę wśród popularnych branż. W 1870 roku w Nowym Jorku otwarto najwyraźniej pierwsze studio tatuażu.

Podczas wojny secesyjnej sztuka tatuażu przeżyła wielki rozwój i popularyzację. Fellows, Hildebrandt i O'Reilly, wynalazca maszynki do tatuażu, byli odpowiedzialni za zawód tatuażu.

Jednak tatuaż nie był całkowicie wolny od swojej nieludzkiej tradycji. W nazistowskich Niemczech (jako najbardziej znany przykład, choć nie jedyny) tatuaż był używany do oznaczania więźniów obozów koncentracyjnych.

W ostatnich latach tatuaż był stopniowo włączany przez społeczeństwo i dziś spełnia funkcje czysto estetyczne i nie rozróżnia sektorów społecznych. Chociaż tatuaż nie jest akceptowany w niektórych sferach społeczeństwa, przebija się przez uprzedzenia i rysuje linie na ciałach ludzi na całej planecie.

źródło: wikipedia